Sarap, ito na talaga yung pinakahihintay ng mga tao pag pasko, yung umuulan, makulimlim at napakalamig. Pero aanhin mo naman yung kung wala ka kayakap diba? Isa na ako dun, mga road warrior ng pasko, mag-isa walang kasama at LOL mabaho ang hininga.
Hindi ko alam gagawin ko, wala din namang magawa, ano pagpipilian mo kung wala kang kasama, wala kang mayaya, malayo sa mga kaibigan at walang pera. Sandamakmak na regalo sa ilalim ng maliit naming christmas tree, kakaunti lang din kami sa bahay pero akalain mong sa dinamidami ng mga regaling nandun kahit isa wala para sakin. Okay, diba? Nakakalungkot ang eksena dito sa bahay, walang tao, tahimik, ulan lang ang nagiingay, ako nasa harap ng laptop sumusulat sa loob ng malawak na kwartong walang laman, patay ang electric fan at wala ng ibang gumagalaw maliban saking mga daliri na porsigido mag trabaho ngayon. Kulang na lang e gawing black and white at meron ka ng istant drama scene complete with bgm ng ulan only for 200php not only that if you order now you'll not only get this drama scene, we'll also include ang isang negrong writer ng isang blog na may malaking ibon para sa maskot.
Napansin niyo ba sa mga home TV shopping, tuwing nagbebenta sila ng mga produkto nila hindi pwedeng yun na lang, laging may pahabol, bakit hindi na lang nilang gawin na ipakita lahat nung produkto ng sabay sabay para sa presyo na yun? Bakit kailangan pang merong "NOT ONLY THAT! YOU'LL ALSO GET THIS BREAST ENHANCER FREE FOR EVERY PURCHASE OF ANY DELUXE TUPPERWEAR".
Kinausap ako ng pinsan ko na nasa isteyt, pinaalala sakin na malapit na betdey ko. Ngayun ko lang napansin malapit nako magbente anyos, isang taon na lang twenteen na ako. Noon gustong-gusto ko tumanda, gustong-gusto manguna, pero ngayon, STOOOOOOP! muna please? Maraming pwedeng gawin pag bata ka, masmarami pwede gawin pag matanda ka, per kahit kailan masmasarap maging bata. Simpleng buhay, simpleng problema, away sa jolen, suntukan, iyak, sumbong nanay, hanap kakampi, tablahan, simpleng solusyon lang. Pagbata ka walang problema sa pera sa sampung piso makakabili ka na ng paborito mong kyamoy, mighty mouse, hansel at choco-choco. Busog na, problema mo na lang kung paano ka makakaligtas sa pagtulog ng tanghali, kung paano ka magpapatulo ng laway ng hindi natatawa para hindi ka mabuko. Pano ko kaya tatalunin mga kalaro ko mamaya sa chato? Pano kaya kami mananalo sa agawan base mamaya? San kaya maganda magtago mamayang six, para sa tagutaguan? Puro laro yan ang "pinoproblema" ng mga bata. Sana hanggang pag tanda ganyan na lang. Pero wala tayong magagawa kailangan sumunod sa patakaran, patakaran na hindi pwedeng iwasan. Kung ano pa man, gudlak sayp, sakin, satin.
-Matulog ka na, kukunin ka ng bumbay mamaya, ilalagay ka sa sako at itatakbo ka sa ilog.
Tuesday, December 25, 2007
Sunday, December 23, 2007
100% pure karne
Simulan na bakbakan. Ako, aaminin ko wala talaga ako maisulat, medyo masaya naman ako kaya humingi ako ng payo sa kaibigan ko kung ano maganda isulat, tinanong niya ako sa nararamdaman ko. E ito nararamdaman ko ngayun e. Gusto mo malaman?
Sa totoo lang ayoko sumulat ng ganito, pero aaminin ko masarap sa pakiramdam pag nailalabas mo mga gusto mo sabihin. Maraming mararahas na salita ang madaling masakit ng kapawa, pero marami din ang marahas pero kaya kilitiin ang iyong mata pati ang iyong tenga. Kadalasan maglaitan ang mga tao, lalu na ang mga kabataan pero sa kanilang pangungutya sa isa't isa habang lumalala lalu lumalakas ang hagikgikan at tawanan.
Habang nagsusulat, sinasabayan ko ng panonood, nanonood ako ngayun n DVD na dala ni papa, subukan ko daw, BEOWULF, maganda naman, napatigil ako sa isang linya na sinabi ng hari na pinatayan ng isang dosenang tao habang naghahouse party sila ng mga homies niya. "Shall we pray foto our new God?"; "No,the Gods will not do anything for his people who is not willing to do it for himself. Diba? Ngool d00d.Tama nga naman ang party monster, wala magagawa ang isang libo nating pagdadasal kung wala naman tayo gagawin,bibigyan tayo ng lakas ng diyos para sumubo ng pagkain, pero hindi tayo susubuan pa. Sa nalalapit na massive house party ng Diyos, magapir tayo pasalamatan natin yung lakas na binibigay niya para kumaen, uminom, umihi, dumumi, tumawa at lahat ng ginagawamo. Yoop~ si asper kumakabig.(minsan lang bayaan mo na)
Sinasawapawan nanaman ako ng katamaran, ang sarap manood, pero hindi ko maialis ang mata ko sa trabahong di matapos dahil sa kaaliwan, basagan mang ako ng tatlong bote sa ulo wala na talaga ako maitaktak.
-Para malaman mo mabango din ang hininga ko minsan.
- Gusto ko ututan mukha mo habang tinatakpan bungagna mo at kinikiliti ka ng tatlong tao.
- Gusto ko ipagluto ko ng napakasarap ng ispageti, home made parang sa mga italyano, habang pinapagpagan ko ng balakubak parang parmesan cheese.
- Gusto ko patakbuhin yung isa naming "kaklase" nung hayskul at ikukulong ko kayo sa masikip na kwarto walang bintana.
- Gusto ko bumili ng sapatos na pwede ko isuot sa bawat daliri ng paa ko.
- Gusto kita pakainin ng lechon ng agahan, tanghalian, hapunan, meryenda at midnight snack para sosi.
- Gusto ko ikaw ang maging kaunaunahan spartan na may pangatlong kasarian.
Sa totoo lang ayoko sumulat ng ganito, pero aaminin ko masarap sa pakiramdam pag nailalabas mo mga gusto mo sabihin. Maraming mararahas na salita ang madaling masakit ng kapawa, pero marami din ang marahas pero kaya kilitiin ang iyong mata pati ang iyong tenga. Kadalasan maglaitan ang mga tao, lalu na ang mga kabataan pero sa kanilang pangungutya sa isa't isa habang lumalala lalu lumalakas ang hagikgikan at tawanan.
Habang nagsusulat, sinasabayan ko ng panonood, nanonood ako ngayun n DVD na dala ni papa, subukan ko daw, BEOWULF, maganda naman, napatigil ako sa isang linya na sinabi ng hari na pinatayan ng isang dosenang tao habang naghahouse party sila ng mga homies niya. "Shall we pray foto our new God?"; "No,the Gods will not do anything for his people who is not willing to do it for himself. Diba? Ngool d00d.Tama nga naman ang party monster, wala magagawa ang isang libo nating pagdadasal kung wala naman tayo gagawin,bibigyan tayo ng lakas ng diyos para sumubo ng pagkain, pero hindi tayo susubuan pa. Sa nalalapit na massive house party ng Diyos, magapir tayo pasalamatan natin yung lakas na binibigay niya para kumaen, uminom, umihi, dumumi, tumawa at lahat ng ginagawamo. Yoop~ si asper kumakabig.(minsan lang bayaan mo na)
Sinasawapawan nanaman ako ng katamaran, ang sarap manood, pero hindi ko maialis ang mata ko sa trabahong di matapos dahil sa kaaliwan, basagan mang ako ng tatlong bote sa ulo wala na talaga ako maitaktak.
-Para malaman mo mabango din ang hininga ko minsan.
Saturday, December 22, 2007
Olats
Kamusta na kayo? Medyo masama loob ko ngayun, napakaganda na ng idea ko kanina, biglang nawala, di ko maalala, di ko maintindihan kung bakit wala manlang ako maalala, sana manlang e may natira na kahit konti kahit umpisa lang, kaya eto ako ngayun busog kakatapos lang kumain naghahanap ng mga halo halong salita na pwede ko isalpak sa mumunting entry na ito.
Sa ngayon INSECURE ako, oo, INSECURE sa di mga masabing dahilan, pero gaya ng sabi nila pinakamadilim daw bago magumaga, e di ko naman hinihintay mag umaga e. Ang sarap sarap matulog ng madaling araw e diba? Malamig masarap yumakap, sa mga asawa, gelpren, kalaguyo at para sa mga wala e UNAN.
Alas nuebe na ng gabi, nakaupo ako sa kama katabi ang ginagamit na computer na pinagsusulatan ng mga saloobin, nagkakamot ng balbas na may nakakapang tigyawat.
Madami tayong gustong isulat tungkol sa mga buhay buhay natin, may nakakatawa, nakakalungkot, nagtatawag ng pansin, may nangungulangot, may nanunundot, at may tamang matatawa mga kasama mo sa balbalan na ginagawa mo nung kabataan mo.
Hindi ko malaman kung bakit minsan di muna tayo nagiisip bago tayo sumagot sa mga simpleng tanong ng mga kapwa natin, tulad ko na lang tinext ako ng kaibigan ko "Musta paking beaches?", sinagot ko naman "Aburido at masakit ang tiyan", hindi ko alam kung ano kinalaman nun sa pangangamusta niya, basta kusang lumalabas. Natural na kaya talaga tayong sumasagot ng walang kinalaman sa tanong ng mga kakilala? Nadadala lang ata na masarap na pakiramdam.
SHWAAAAARK! Naiinis talaga ako, wala mapiga sa nagdadalamhati kong utak, pinagtampuhan ako dahil hindi ko nakaen ang huleng piraso ng pizza.
May kaibigan ako tinatanong ako dahil interesado din siya gumawa ng blog sa site na ito, tinanong niya ako kung magkakapera daw ba dun sa adsense, sinabi ko na lang na hindi ko alam dahil di ko din sinusubukan, sabi ko ayoko din lagyan dahil puro basura na nga laman ng site ko dadagdagan ko pa ng recyclable waste na pede pagkuhaan ng konting halaga pag inote dyaryo mo at binenta sa dumpsite.
Dahil sa kawalan ng iisang ideya para sa entry na ito wala ako magawa kungdi magsaksak ng kung ano anong maisip ko kaya medyo malabo ang pagbasa sa entry na ito, pero kung iisipin mo ang pinaka topic niya ngayun ay ang pagiging 'random' na pwede mo din sabihin magandang bagay dahil hindi ka naiipit sa iiisang paksa na kailangan mo sundan palagi, mas masaya pala sumulat ng ganito maraming pwedeng isama, pwedeng ikuwento, at pwede itsismis sa kapit-bahay mong bungangera na uusisa sa bawat galaw mo pati pag utot ng tuta niyo.
"Inuulit ko madaming nawawalang kagamitan sa pugad ng loro, pag nakita pakibalik na lang po sa kinauukulan."
Akalain mo sa pagiging tulala ko e madaming papasok na uulit ulit at aaliw sa pagiisip ko.
-Ang labo mo naman, sabi ko sayo pag sinubo mo yung baytamins kailangan sumigaw ka ng DARNA!
Sa ngayon INSECURE ako, oo, INSECURE sa di mga masabing dahilan, pero gaya ng sabi nila pinakamadilim daw bago magumaga, e di ko naman hinihintay mag umaga e. Ang sarap sarap matulog ng madaling araw e diba? Malamig masarap yumakap, sa mga asawa, gelpren, kalaguyo at para sa mga wala e UNAN.
Alas nuebe na ng gabi, nakaupo ako sa kama katabi ang ginagamit na computer na pinagsusulatan ng mga saloobin, nagkakamot ng balbas na may nakakapang tigyawat.
Madami tayong gustong isulat tungkol sa mga buhay buhay natin, may nakakatawa, nakakalungkot, nagtatawag ng pansin, may nangungulangot, may nanunundot, at may tamang matatawa mga kasama mo sa balbalan na ginagawa mo nung kabataan mo.
Hindi ko malaman kung bakit minsan di muna tayo nagiisip bago tayo sumagot sa mga simpleng tanong ng mga kapwa natin, tulad ko na lang tinext ako ng kaibigan ko "Musta paking beaches?", sinagot ko naman "Aburido at masakit ang tiyan", hindi ko alam kung ano kinalaman nun sa pangangamusta niya, basta kusang lumalabas. Natural na kaya talaga tayong sumasagot ng walang kinalaman sa tanong ng mga kakilala? Nadadala lang ata na masarap na pakiramdam.
SHWAAAAARK! Naiinis talaga ako, wala mapiga sa nagdadalamhati kong utak, pinagtampuhan ako dahil hindi ko nakaen ang huleng piraso ng pizza.
May kaibigan ako tinatanong ako dahil interesado din siya gumawa ng blog sa site na ito, tinanong niya ako kung magkakapera daw ba dun sa adsense, sinabi ko na lang na hindi ko alam dahil di ko din sinusubukan, sabi ko ayoko din lagyan dahil puro basura na nga laman ng site ko dadagdagan ko pa ng recyclable waste na pede pagkuhaan ng konting halaga pag inote dyaryo mo at binenta sa dumpsite.
Dahil sa kawalan ng iisang ideya para sa entry na ito wala ako magawa kungdi magsaksak ng kung ano anong maisip ko kaya medyo malabo ang pagbasa sa entry na ito, pero kung iisipin mo ang pinaka topic niya ngayun ay ang pagiging 'random' na pwede mo din sabihin magandang bagay dahil hindi ka naiipit sa iiisang paksa na kailangan mo sundan palagi, mas masaya pala sumulat ng ganito maraming pwedeng isama, pwedeng ikuwento, at pwede itsismis sa kapit-bahay mong bungangera na uusisa sa bawat galaw mo pati pag utot ng tuta niyo.
"Inuulit ko madaming nawawalang kagamitan sa pugad ng loro, pag nakita pakibalik na lang po sa kinauukulan."
Akalain mo sa pagiging tulala ko e madaming papasok na uulit ulit at aaliw sa pagiisip ko.
-Ang labo mo naman, sabi ko sayo pag sinubo mo yung baytamins kailangan sumigaw ka ng DARNA!
Thursday, December 20, 2007
The first, the alpha, ang una, test drayb, primordial soup, sarsa ng mantika at kung ano pang una.
Woo game na! Kinakabahan pa ako, sa tagal tagal ko ng napatigil sa pagsusulat ngayun lang ulit sasabak sa giyera ng letra at mga salita salungguhit at kung ano pa, tsismis, kwento at laway ng kama mo.
Sa mga nakakakilala sakin, oo, bago nga ang blog site na ito, halata naman wala pang kalaman laman e. Gusto ko lang gumawa ng bagong simula(bago na simula pa? bobo ka?), bagong kwento na ilalatak sa mga walang magawa na katulad niyo, tulad ng luma ko na site, tagalog din ang tema ko at tinatad ko din ng kung ano-anong kabalbalan ito tulad ng mga poll orasan at ang paburito kong ibon na "EMU". O? diba, nasauso din ako, katulad ng mga kabataan ngayun mahilig din ako sa "EMU" na pinaguusapan nila, hindi ko alam kung ano meron sa ibon na ito pero parang iniidolo siya ng mga kabataan ngayun(Oo, alam ko, nagpapatawa ako di naman kalbo, gusto ko lang humaba oras mo dito para maisip mo mamaya na pasko na pala.).
Ayan pasko, pinakapinakapinakaververyeversomuch peyborit ng mga bata na araw ng taon, para sa iba mas peyborit pa nila ito kesa sa kaarawan nila dahil dito, obligado ka mabigyan ng kris kringle sa skwelahan, christmas gift ni santa klaws na sinasabi ng nanay mo na regalo din niya, kahit na alam mo na si santa lang talaga ang may bigay nun. Nung bata din ako tuwang tuwa ako pag pasko na habulan na ng ninong at ninang nagtatago pa ang iba na akala mo sinusugod ng NPA. Isa pa na kinatutuwa ko nun e malapit kaarawan ko sa pasko, yoop~ halatang nagpapapansin ako at nagpapahiwatig na bigyan mo ako ng regalo kahit tamagochi lang. Sige na. Please? Meron akong ninong nun tandang tanda ko si ninong joel, tawag ko sa kanya nun 'nongni', oo, nongni, dahil yun yung mga panahon ng mga jeproks na binbaligtad ang mga salita tulad ng, dehins, olats at yema. Natatandaan ko nun na siya ang kaunaunahan na nagbigay sakin ng tamagochi, kasal pa yun ng tito ko nung binigay niya, tuwang tuwa ako kulay dilaw yun, kapanahunan pa yun noon na teacher's enemy number one ang nasabing laruan, tipong pag nahuli ka ng teacher mo sa math e "Punyemas! Pumunta ka sa principal's office! Ipapatawag ko magulang mo!", pinapunta ka pa ng principal siya din pala magpapatawag sa magulang mo. Pero napakahalaga sakin ng laruan na yun ang itsura pa nun e itlog na may batik batik na akala mo e kulangot ng tetris na nagkaroon ng buhay. Lumipas sakin ng 2 linggo yun. Tapos. Nawala. The End.
Nung bata din ako ay mahilig ako gumawa ng mga listahan para kay santa, tipong xmas list ko kahit alam ko na delayed ang package dahil busy ang LBC sa pagpapadala ng text messages at calls sa beeper na iisa lang naman ang laman "Where u na?", "Here n me u?", "Meri xmas and a happy new year!", SOP? SOT? are u hot?", "need girl textm8, need boy text m8", kala mo likuran lang ng upuan ng bus na sinusulatan ng "mean sex machine call or text me 0927HATSEKS", ops teka lumalayo sa topic, eto yung example ng listahan ko
Sa mga nakakakilala sakin, oo, bago nga ang blog site na ito, halata naman wala pang kalaman laman e. Gusto ko lang gumawa ng bagong simula(bago na simula pa? bobo ka?), bagong kwento na ilalatak sa mga walang magawa na katulad niyo, tulad ng luma ko na site, tagalog din ang tema ko at tinatad ko din ng kung ano-anong kabalbalan ito tulad ng mga poll orasan at ang paburito kong ibon na "EMU". O? diba, nasauso din ako, katulad ng mga kabataan ngayun mahilig din ako sa "EMU" na pinaguusapan nila, hindi ko alam kung ano meron sa ibon na ito pero parang iniidolo siya ng mga kabataan ngayun(Oo, alam ko, nagpapatawa ako di naman kalbo, gusto ko lang humaba oras mo dito para maisip mo mamaya na pasko na pala.).
Ayan pasko, pinakapinakapinakaververyeversomuch peyborit ng mga bata na araw ng taon, para sa iba mas peyborit pa nila ito kesa sa kaarawan nila dahil dito, obligado ka mabigyan ng kris kringle sa skwelahan, christmas gift ni santa klaws na sinasabi ng nanay mo na regalo din niya, kahit na alam mo na si santa lang talaga ang may bigay nun. Nung bata din ako tuwang tuwa ako pag pasko na habulan na ng ninong at ninang nagtatago pa ang iba na akala mo sinusugod ng NPA. Isa pa na kinatutuwa ko nun e malapit kaarawan ko sa pasko, yoop~ halatang nagpapapansin ako at nagpapahiwatig na bigyan mo ako ng regalo kahit tamagochi lang. Sige na. Please? Meron akong ninong nun tandang tanda ko si ninong joel, tawag ko sa kanya nun 'nongni', oo, nongni, dahil yun yung mga panahon ng mga jeproks na binbaligtad ang mga salita tulad ng, dehins, olats at yema. Natatandaan ko nun na siya ang kaunaunahan na nagbigay sakin ng tamagochi, kasal pa yun ng tito ko nung binigay niya, tuwang tuwa ako kulay dilaw yun, kapanahunan pa yun noon na teacher's enemy number one ang nasabing laruan, tipong pag nahuli ka ng teacher mo sa math e "Punyemas! Pumunta ka sa principal's office! Ipapatawag ko magulang mo!", pinapunta ka pa ng principal siya din pala magpapatawag sa magulang mo. Pero napakahalaga sakin ng laruan na yun ang itsura pa nun e itlog na may batik batik na akala mo e kulangot ng tetris na nagkaroon ng buhay. Lumipas sakin ng 2 linggo yun. Tapos. Nawala. The End.
Nung bata din ako ay mahilig ako gumawa ng mga listahan para kay santa, tipong xmas list ko kahit alam ko na delayed ang package dahil busy ang LBC sa pagpapadala ng text messages at calls sa beeper na iisa lang naman ang laman "Where u na?", "Here n me u?", "Meri xmas and a happy new year!", SOP? SOT? are u hot?", "need girl textm8, need boy text m8", kala mo likuran lang ng upuan ng bus na sinusulatan ng "mean sex machine call or text me 0927HATSEKS", ops teka lumalayo sa topic, eto yung example ng listahan ko
- shoes
- gundam
- power ranger megazord
- bag
- robot
- gameboy
- sana makuha mo yung listahan ko
- pasko araw araw
- nail cutter
- jungle juice
Yan ang mga karaniwang sinasabak sa papel ng mga bata, pinagiisipan pa nila yan ng tatlong oras upang pagdedsisyonan na isama na lang lahat sa listahan kaysa isa lamang. Diba? Resourceful.
-Ok medyo nasolb nako sa ginawa ko, inaantok na kasi ako, nakakapagod na araw. Natuwa ka ba sa mga binasa mo? Solb ka ba? Bitin? Naasar ka sa mga sinulat ko? Pasensya ka na, masmaasar ka siguro pag nalaman mo na halos labing limang minuto ka nagbasa ng wala. PALAKPAKAN!Sana ok ka diyan, TCCIC. Happy Christmas din sayo at sa mga mahal mo.
Subscribe to:
Posts (Atom)
